İki takımında ligdeki durumuna baktığımızda Kayserispor ligde kalmanın, Trabzonspor ise türlü handikaplarının ardından yeniden küllerinden doğmanın bilinci içerisinde maç başladı.
Takım olma yolunda bireysel futbolun uzağında, gerek alan savunmasında gerekse ikili mücadelelerde rakibine karşı oyuna önde başlayan takım Trabzonspor’du.
Oyuna daha iyi yön veren, oyunu futbol adına forse etmeye çalışan Trabzonspor, iyi göründüğü anlarda üst üstüne iki pozisyonda direklere takılmasaydı, oyunu orada kopartıp ikinci yarıya daha motiveli çıkardı desek te bu ligde kötü takım yoktur, geçen hafta 5 golle mağlup olan Kayserispor, oyun olarak Trabzonspor’un iki adım gerisinden gelse de ilk devrenin genelinde Trabzonspor’un üstünlüğü ile geçse de, birbirlerine üstünlük sağlayan takım olarak iki takımda görünmedi.
Kadroya bakıldığında Ünal hoca bence elindeki kadronun en iyilerini sahaya sürdü. Bu ligde oyuna kötü başlayıp galip gelen takımlar veya iyi başlayıp kötü bitiren takımlar çok görünmüştür.
Kim ne derse desin artık Trabzonspor, topu ayağına yakıştırabilen, varyasyon girişimlerine başladığında 5-6 pasla atağı süsleyen takım görünümündeydi.
Yenersin yenemezsin zira önemli olan futbol adına sahada olumlu işleri yapabilmektir. En belirgin özelliği de her futbolcu aynı düşünceyle birlikte ‘ben yokum bizler varız’ diyebilmesidir.
Her maçın atmosferi, her maçın önemi farklı olsa da amaç kazanmaktır. Bir takımın motivasyonunu arttıran en belirgin olgu ise fikstürdeki yeridir. O da golsüz olmuyor. Maçın süreci içerisinde hem Kayserispor taraftarı hem de bizler atılacak bir golün ne kadar önemli olduğunu düşünürken, 62 dakika maç heyecanla baskıyla başlamadı. Dişe diş mücadeleye iki takımda yanaşmadı. Yine de Trabzonspor beklenen oyununu sergileyemese de bloklar arasındaki dengeyi iyi tutarak rakibine fazla pozisyon vermedi.
Dakika 68 hamle zamanıdır. İşte Nwakaeme Ünal hocam. Kayseri oynamıyor, biz de beklediğimiz gibi oynamıyoruz ama oyunu ateşleyecek, oyuna hareketlilik getirecek koy bir arkadaşı. Olcay kardeşimiz 10 metrenin dışına çıkmamak için sanki yemin etmiş, yorulmuş. İşte hocalık bu anlamda önem kazanır.
Dakika 74. Ekuban sahada. Trabzonspor oyuna ağırlığını koydu, sanki beklenen şarkı gibi beklenen gol geldi. Trabzonspor hak ettiği golü buldu. Hakkıydı da.
Aferin Hüseyin kardeşim, görünmez kahraman gibi mükemmel ve hatasız oynadın. Gözlerinden öperim.
İşte Amiri. Böyle bir gol her futbolcuya nasip olmaz. Durum 2-0.
Horonu oynayan bizdik, bozmaya çalışan Kayserispor’du. Olmadı başaramadılar. Horona devam dedik.
