AK Parti iktidarında dağlar delinerek tüneller yapıldı uçsuz bucaksız yerlere ulaşım sağlandı.
‘Yol medeniyettir’ denilerek en ulaşılamaz bölgelere, en ücra köşelere, yollar yapıldı, insanlar rahatça ulaşım sağlasın diye.
Uzun mesafeler, tünellerle, geçitlerle, köprülerle muhteşem yollar ile kısa mesafeye düşürüldü.
İnsanların daha rahat ulaşım sağlayabilmeleri için yollar, tüneller, köprüler yapılmaya devam ediyor.
AK Parti iktidarı, ulaşım ağına bu kadar önem vermesine rağmen özellikle kırsal kesimlerde hala mahallesine yolu olmayan insanlar var.
Burada AK Parti iktidarını eleştirmek tabii ki haksızlık olur.
Kırsal kesimlerde mahalle ve köy yolarını elbette yerel yönetimler yapmalı.
İktidar zaten yerel yönetimlere gerekli desteği ve imkanı veriyor.
Bundan sonrası ise yöneticilerin işi.
Bir mahallede yol ihtiyaç ise yapılır; yapılması gerekir.
Bunun artık tartışması olmamalı.
İnsanlar 2018 yılında hala patika yollardan evlerine ulaşım sağlıyorsa bu çok büyük bir ayıptır.
Hatta o mahallede engelli bir vatandaşımız yaşıyorsa o mahallede hala yol yoksa bu daha da büyük bir kabahattir.
Nereden mi bahsediyorum? Araklı’nın Çankaya Mahallesi Kadakal mevkiinden…
Yaklaşık 9 hanesi olan Kadakal’da insanlar ne yazık ki evlerine patika yoldan gidebiliyorlar.
Belki bazı hane sahipleri kış aylarında orada kalmayabilirler.
Yazın iki üç aylığına fındık toplayıp geri dönebilirler.
Ama orada az sayıda da olsa yaz kışın kalmaya devam eden insanlar var.
Keza Kadakal’da kış aylarında insanlar kalmasa dahi 9 haneli bir mahalleyi yolsuz bırakmak hiç olur mu?
İnsanlar yol olmadığı için işlerine yapamayacaklar mı? Cenazelerine düğünlerine gidemeyecekler mi?
Üstelik orada engelli kardeşimiz Elif Tandoğan annesi ile birlikte yaşarken söz verilmesine rağmen yolun yapılmaması ne demek? Çileli Emine Ana, engelli kızı Elif’i hastaneye veya şehre götürebilmek için dakikalarca düşe kalka kızını sırtında taşıyor. Bu acıklı duruma vicdanlar nasıl sessiz kalabiliyor?
Emine ana, kızı Elif’in mutluluğu için bir ara Trabzon’a taşınmış, ama yeterli maddi imkanı olmadığı için ne yazık ki tekrar köyüne dönmüş.
Emine Ana’ya ve engelli kızı Elif’e bu eziyeti çektirenlerin vicdanları rahat mıdır çok merak ediyorum.
Bugüne kadar adamı olanların siyasilere yakın olanların yolları bir telefon ile yapılırken, asfaltlanırken Elif’in yaşadığı 9 haneli Kadakal’da bir yol açmak bu kadar zor mu?
Elif’in mutluluğu hiç kimsenin umurunda değil mi yoksa?
Hani lafta sürekli engelli bireylerimizin hakkından bahseder dururuz.
Onların mutluluğu için çalışıldığından, proje üretildiğinden bahsedilip durulur.
Ama iş icraata gelince ortada kimse yoktur. Herkes yan çizmeye başlar.
İşte size fırsat, engelli kardeşimiz Elif’i ve çilekeş annesi Emine Anayı mutlu etmek isteyen onlara yol yapar. Laf kalabalığına gerek yok.
Sayıları az da olsa şahsi menfaatleri için yolun yapımına karşı çıkanlara da bir çift sözümüz var; sizin de engelli bir yakınınız olsaydı bu yolun yapılmasına yine karşı çıkar mıydınız?
Hem Araklı Belediye Başkanı Sayın Recep Çebi’nin hem de Araklı Kaymakamlığı’na yeni atanan Ömer Övünç Koşansu’nun Elif’i ve annesi Emine Ana’yı yolsuz bırakmayacaklarını umuyorum.
