Aşka tutuldu Ekim ve aşkla tutuldu sonbahar yaprakları bu mevsimde. Adı sonbahar idi. Belki de adı Ekim, mevsim sonbahar. Yüreğinin derinliklerinde bir musiki mırıldanırcasına hüznü sevince katıp “şiir yazmanın tam vakti” dedirtir bu mevsim.

Her mevsimin ayrı güzelliği vardır. Ama son bahar tüm renkleri içine almış bir tablo gibidir, insanı büyüler adeta. Tüm zamanlarda, insana ruhunu seyre doyumsuz kılan Karadeniz de artık sarının her rengine hâkim, bu dingin zamanı yaşıyor ağırdan, pencereden izliyorsunuz tüm olup bitenleri.

Artık akşam erkenden geliyor. Hafif bir serinlik alacakaranlığa eşlik ediyor. Yaylalardan göç hazırlıkları başladı. Bak hele! “Uğurlar olsun, bu yaz da bitti.” diyen vargitler tüm haşmetiyle renk renk arz-ı endam etmekte.

Yağmurlar daha bir sık yağıyor artık. Derelerin coşkulu sesi karışıyor yol boyu seyahatlere. Bir telaşla tarlalar toparlanır, mısırlar ayıklanır, turşular kurulur, harmandaki son fındıklar da kaldırılır.

Ve bir de önümüz kış, yakacak odunlar hazırlanır bolca. İyice toparlanan işlerin ardından rutin kış hayatı başlar, bir daha ki ilkbahar gelinceye kadar.

Fotoğraf makinemi alıp renk cümbüşüne dönen doğanın içine atarım kendimi.  Her mevsim durmadan çalışan, üreten Karadeniz kadınının sırtlandığı hayatın hazırlıklarını ölümsüzleştirirken ruhumu da renklendiririm sonbaharın renkleriyle.

Ekim hüzün ayı, sonbahar; fazlalıkları bir kenara atıp daha cesur, daha dingin olmanın zamanı, biraz elini eteğini çekip hayattan yüreğini nadasa bırakma hali. İnsanın hesaplaşmaları, yaşanan, yaşanmayan her şeyle göz göze gelişi. Soruları cevaplayıp, cevaplarla yola koyuluşu.

Hüznün acıtmasını sevmesem de karanlıktan aydınlık yollara varışım olur. Beni değiştirmesini seviyorum. Daha bir yürekli başlıyor insan hayata, severek, üreterek, huzurla tadına varıyor ömrünün.

Ve her yıl sorularla, hesaplaşmalarla, kendi içime ve hayata bakarak, hem aynı kalıp hem değişerek bir sarı sonbahara eşlik etmeyi seviyorum.

Zaman değişiyor, ben de değişiyorum, bir sonbahara daha umut dolu çiçekli bir yürekle varmak için.