Dayanç, geleneksel tanımıyla sabır… İnsanın türlü olaylar karşısında dayanması, dayanmasını bilmesidir. Aynı zamanda Adalet, Ahlak ve Hoşgörü gibi bir erdemdir dayanç. Bilindiği gibi erdemin bulunmadığı yerde insanlık adına hiçbir şey yeşermez!

                   “Erdemsiz güzellik, kokusuz çiçeğe benzer” sabrın erdemle sarmal birlikte yürüyüşü ona en çok yaraşandır… Erdemsiz sabır, sabır değil nafile bir bekleyiştir. Sabır ise bekleyişin erdemli olanıdır.

                                               Bilinen bir fıkradır:

 … Adamın biri, bir ihtiyaçlıya giymesi için eski papuçlarını vermiş. Papuçları ayağına geçiren  adam sevinçle yürümeye koyulmuş.

Ama gelin görün ki, papuçların sahibi adam peşi sıra seyirtip, ısrarla talimatlar yağdırıyormuş;

Oraya gitme çamura batacaksın…

Bu yandan, kuru taraftan yürümelisin…

Dikkat et, bak işte çarptın papuçun burnunu vs…

Diye sürekli söylenip duruyormuş… ayakkabıya ihtiyacı olan ama bitmez tükenmez tenkitlerden bunalıp sabrını tüketen adam bakmış ki Papuç ziyadesiyle pahalı,papuçları ayağından öfkeyle çıkartıp sahibine fırlatır  ve yalın ayak yürüyüşünü sürdürür!..

                                               Biz yurttaşlar atalardan öğüt; Sabırla koruk helva olur, dut yaprağı ise atlas sözünü baş tacı edip, her türden niyet sorgulamasını sabırla izliyor olsak da, asıl sabırlı olması gerekenler her türden erki ellerinde sıkı sıkı tutanlardır. Onların kızıp öfkelenmeyi bir yönetme  tarzı olmadığı gerçeğini iyice kavramaları, öfke ve kinlerini denetleyip,  öncelikle erdemli olmaları gerekir. En küçük bir eleştiri karşısında bağırıp, çağırıp, hiddetlenip… bu da yetmez son süreçte sıkça gördüğümüz inatlaşıp ben yaptım oldu deyip, hem kamuyu zarara uğratıp, hem de en değerli zamanın kaybına neden olmak kamu adına hizmet etmekle ödevli insanlara yakışmayan bir davranış bozukluğudur.

                                               Bu uyumsuzluğun kaynağının kimliği, devletin devamlılığı bağlamında çok da önemli olmasa da tüm bu kayıpları misliyle ödeyecek olan halk olacağından,  “devleti yönetmek bir sabır işidir”  diyen Timur’a bile rahmet okutan bu anlayışa, yurttaşlarımız yüksek sesle dur diyebilme refleksini her zamankinden daha öne çıkartabilmelidir.