Bin kere liyakat...
Yüz bin kere likayat...
Sadece devlet işinde değil her yerde...
Sonuna kadar esas alınması gereken bir ilke.
Bugün yaşadığımız şehirlerde, ülkede her neden şikayet ediyorsak, hepsinin altındaki temel faktör liyakat eksikliği...
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Şehircilik Şurası’nda dediği, “Şehirlerin de bir ruhu vardır. Bu ruhu bozmamalıydık” itirafının altında da liyakat var...
Bakın ne diyor ünlü Türk şehir plancısı, düşünür Turgur Cansever: “Bir şehri imar ederken o şehirde yaşayan gençlerin ihya edilmesini ihmal ederseniz, ihmal ettiğiniz gençler imar ettiğiniz şehri imha eder”
***
Kadim şehir dediğimiz Trabzon’da da ağır bir liyakat sorunu var.
Birçok makam, birçok görev işin ehlinde değil.
Basınından başkanına, memurundan amirine kadar ‘Adamın adamı’ ilkesi işletildi, işletiliyor, işletilecek gibi de duruyor...
Öyle olmasa şehirde bir ahenk, bir uyum, bir uyanış, bir ilerleme görülürdü değil mi?
Yok...
Trabzon, liyakatsiz kişilerle bırakın yerinde saymayı, bir çok açıdan geri gitti.
Bunun partisi, iktidarı, muhalefeti yok...
Nemalanan ‘Mutlu’ azınlık dışında kimse memnun olmaz mı şehirden?
Peki bu gidiş nereye?
Bu şehir hep kaybetmeye mahkum mu?
Yok mu bunun bir çaresi, formülü?
***
Var.
Çözüm liyakatta...
Yazar Alev Alatlı AA’ya verdiği bir mülakatta şöyle diyordu: “Türkiye’nin asgari 250 yıldır karşı karşıya kaldığı liyakat sorununu çözebilirsek rahmetli Özal'ın kehaneti doğrulanır. 21. yüzyıl gerçekten de Türklerin yüzyılı olur.”
Ve devam ediyor: “Liyakat sorununu çözdüğümüzde, zaman yönetimi mümkün olur. Tesisatçı gideri yanlış yere bağlamaz. Elektrikçi kabloyu izole eder, yangın çıkartmaz. Caddeler, en ufak bir serpintide göle dönmez.”
Trabzon’un da liyakat sorununu çözersek, Allah’ın kullarına bahşettiği güzelim deniz toprakla doldurulup, dalga geçer gibi, “Halk denizle buluşacak” denilmez.
İnsanların yaşaması için kurulan şehir, insanoğluna yaşanmaz kılınmaz.
Vatandaşın ihtiyacını gidermek için var olan koltuklarda sadece kendi faydasını düşünen, yetersiz, bilgisiz, ehil olmayan yetkisiz yetkililer oturamaz.
İşin başında olup da işten bihaber kişiler sisteme dahil olamaz.
Basit bir işi çözmek için 50 kişi seferber edilmez.
3 kişinin yapabileceği işler için yüz kişi işe yerleştirilmez.
Ve en önemlisi, “Ben yaptım, oldu” kimse diyemez...
Bu nedenle Trabzon için de bin kere, yüz bin kere, sonsuz kere liyakat...
