Trabzon’umuzun adetidir, Trabzonspor galip gelince hemen şampiyonluk hayallerine kapılır, bir mağlubiyet alınca da her şeyi unutur, geçenler sil baştan yapılır, ne kadar kötü ve karabasan niyetler ve temenniler var ise ortaya atılır…Bir hatırat anlatayım.

Vakti zamanında Trabzon’da amatör küme devri idi. Futbolun asil ve zevkli zamanları. Para için kimse kimseyi satmaz, adı edilmez, zevk için, forma aşkına futbol oynanırdı. Neyse uzatmayıp konuya gelelim.

Seyirciler içinde bazı sivri ve tribünlerin gülü diyeceğimiz kimseler vardı. Mesela Arafilboy’un Gençlerbirliği’nin amigosu “Sırtlı Mehmet, İdmanocağı’ndan Karakaş”  Bir de “PTT’li Mustafa abi” vardı.

Enteresan mı enteresan bir seyirci idi. Alamancı tüylü fötr şapkası, üstdudak ortasında ince kesilmiş pis bıyığı, bopstil giyimi, pinpon yürüyüşü ile renkli kişiliği. Herkes maçta ona yakın oturup onun futbolcular, hakemler hakkında anlık, canlı olarak yorumlarını duyup neşelenmek için can atardı. Mustafa abi maç esnasında pek te takım tutmazdı. Yorumları ortaya futbol adına idi. Ama Necm-i ati’yi birazcık rahmetli  Ali usta’dan dolayı destekler tutardı. Maç esnasında faraza bir futbolcu iyi bir şut atsa, iyi bir pas verse hemen PTT’li Mustafa abi arkasına döner “Süper adam, helal olsun, anam avradım olsun bu ligde onun gibi futbolcu yok..vs”  Meth-ü senalar dizer.  Maç oynanıyor aradan 15 dakika geçer aynı futbolcunun top ayağında, sehven yanlış bir pas verdi veya kötü bir şut attı. Mustafa abi hemen ayağa kalkar “Bunu futbolcu diye takıma koyanın, oynatanın, lan bu kazmayı alın dışarı vs “ olmadık aşağılayıcı hakaretler yağdırır. Yahu Mustafa abi bu adamı 15 dakika önce göklere çıkarmıştın ya, hiç umuru değil. “Men Dakka duka”.  Ya işte, o zaman Mustafa abi tek başına tüm Trabzon futbolunu ters değerlerle yorumlayıp milleti tribünlerde gülmekten kırıp geçirirdi. Haaa, gelelim şimdi bu güne. Amatör kümelerden Profesyonel liglere ve Trabzonspor’a ulaştık. O zaman Mustafa abi tek ti, sevilirdi, enteresan kişilikti. Ya şimdi? Her yer Mustafa abi.

Basın, seyirci, yönetici, taraftar. Dün Galatasaray’ı yenen Trabzonspor için Ünal Karaman için olmadık methiyeler dizenler bu hafta mağlup olunca ne Ünal kaldı, ne geçen hafta iki gol atan oyuncunun “Bir boka yaramadığı” kaldı, ne de yöneticilerin cibilliyeti. Galatasaray galibiyeti hep unutuldu. Geçen hafta Burak için “İttirin gitsin şu herifi, adam değil..vs” diyenler. Bu günlerde bakıyorum ki “Buraksız olmaz, o olsa idi Trabzonspor maçı almıştı…vs”.  Yaaa, bu iş böyle futbolun karakteri budur, rahmetli Mustafa abi başını bir kaldırsa da görse bak şimdi her taraf PTT’li Mustafa abi dolu. Ne yapasınız, futbolun adaleti bu.