SULTAN SÜLEYMAN’A KALMADI DÜNYA

Doğduğunla kalmıyorsun.

Zaman ile zemine paralel yaş da ilerledikçe git gide ağırlaşıyor bedenler.

Gün geliyor ne hayata dair yığdığın tecrübeler yetiyor seni taşımaya ne de vaktiyle omzuna yüklediklerin.

Biraz geç oluyor ama anlıyorsun.

Eninde sonunda farkına varıyorsun o zorunlu gidişatın.

Gençliğinle elden uçan o asilik, o körpeliğinin yerinde bağı çözülmüş dizler, feri gitmiş gözler, kırık kanada dönmüş kolları taşımaktan aciz, beli bükülmüş bir varlık vardır artık.

Ve sonra…

Sonrası belli; üzerinde cepsiz kefen, onun da ölçüsü imama emanet.

Demek istediğim efendiler Ahsen-i takvim üzere yaratılan insanoğlunun makyajsız öyküsü, tam olarak budur işte.

Kısa ve öz: Alayımızın sureti ‘bir varmış, bir yokmuş’tan ibaret.

İçiniz karardı değil mi?

Farkındayım.

Tazip değil niyetim, lakin Sultan Süleyman’ın eli boş gittiği şu sonu kıyamet dünyadan sonsuzluğa ne koparılabileceğini görebilmek için ara sıra böyle kopmak lazımdır.

-----

TECRÜBE

“Kendi kendime konuştuğum kadar kimse ile konuşmuyorum. Sebep delilik değil, sadece insanı en iyi kendi dinler.”

Sözün sahibi, çıkardığı 130 plakla reggae müziğini evrensel hale getiren Bob Marley.

Her şarkı sözü olay olan Jamaikalı efsane sanatçı, dünyanın birçok farklı yerinde sayısız konser vermiş isim.

Marley, ömrü boyunca milyonlarca insana ulaşmış, sayısız karakterle karşılaşmış.

Böylesine bir tecrübe abidesinin miras bıraktığı her cümle tabii ki kıymetli, lakin tecrübe ile alakalı kurduğu bu cümleden Türkiye’ye hiç gelmediği aleni anlaşılıyor.

Zira ünlü söz yazarı ve ses sanatçısı bir kez ülkemize ayak basıp kardeşin kardeşe, arkadaşın arkadaşa, dostun dosta, komşunun komşuya ne denli güvensiz olduğunu görmüş olsaydı, tecrübe ile ilgili cümlesini inanın şöyle kurardı: “Kimseyle konuşmuyorum artık, hatta kendimle bile. Sebep delilik değil, kulaklarıma güvenemiyorum hepsi bu!”


----

İNSANLIĞIN KUMANYASI

Gözü, midesi doymak bilmeyen patronlara şarjı asla tükenmeyen iyi birer işçi, “Açılın, ben müdürüm!” diyenlere gık çıkarmayan mükemmel emir erleri olabilmenin berisinde iyi bir baba, iyi bir kardeş, iyi bir abi, iyi bir komşu, iyi bir dost, iyi bir arkadaş, iyi bir tanıdık; hülasa, çağımız insanına insanlığını kazandırabilmek için şöyle bir kumanya listesine ihtiyacımız vardır:

1- Tevazu!

2- Vicdan!

3- Merhamet!

4- Adalet!

5- Sevgi!

6- Saygı!

7- Akıl!

Her birinden az buçuk elde ettiğimizde inanın önce çocuklar gülecek, sonra bizler.