Osman ile Esma 1 senelik evli ve Zeynep adında bir prensesleri var. 

Evin babası Osman asgari ücretle çalışıyor. 

Oturdukları ev 2 oda 1 salon ve kira. 

Esma ev hanımı, Zeynep’i bakmakla yükümlü. 

Ev kirası, faturalar, mutfak derken Zeynep’in artan masrafları günde 12 saat çalışan Osman’ın ay başına kadar uykularını kaçırıyor. 

Esma bu durum karşısında, “Ben de çalışmak istiyorum.” der Osman’a. 

Şükür, Esma’nın ve Osman’ın anneleri babaları hayattadır. 

Zeynep artık kah Emine teyzenin kah Havva teyzenin kucağında büyüyecek, dedelerinin sırtından inmeyecektir. 

Zeynep bebeğin bir huyu var annesi Esma’dan kalma ve akıllı telefon ekranı görmeden yemek yemiyor. 

Emine teyze de, Havva teyze de bu geleneği mecbur sürdürür.

Zeynep bebek akıllı telefon ekranıyla büyümeye devam eder. 

Büyüdükçe sosyal medyanın iletişim kanallarını öğrenir; sosyal medyada “fenomen” dedikleri saçma sapan tipleri model seçip, onlar gibi olmak ister. Okul çağına gelmiş olan Zeynep halen yemek yerken akıllı telefonu elinden düşürmemeye devam eder. 

Zeynep artık okullu olmuş ancak müfredat ile akıllı telefon arasında sıkışıp kalmıştır. 

Müfredatta ki acayiplikler, telefondaki fenomenler Zeynep’in aklını karıştırmakla kalmamış, davranışlarını da etkilemiştir. 

Osman ve Esma’nın 12 saat çalıştıktan sonra Zeynep için yapabilecekleri çok daha fazla sınırlıdır. 

Zeynep’in en iyi arkadaşları büyük anneler ve dedeler de artık hayatta değildir. Zaten Zeynep sokakta çizik taş, beştaş, ip atlama, yakar top, mendil kapmaca gibi oyunlar oynamadığından başka arkadaşı da yoktur.

Zeynep artık o siyasilerin dediği gibi “Z Kuşağı” olmuştur. 

Hani toplandıkları mecliste Zeyneplerin anne ve babalarının hayat standartlarını iyileştirecek, Zeyneplerin kaliteli eğitim almalarını sağlayacak, Zeyneplerin gelecek kaygısını giderecek olan kişiler. 

Fenomen adayı seçilmişler yani!

Net konuşmak gerekir; aklın bir şey üretmediği videolar, ahlakın hiçe sayıldığı şov denilen programlar;  Zeyneplerin değil, Zeyneplere ulaşmak için sistem yerine hikaye üreten siyasilerin eseridir. 

Ayrıca gençlik son harf değil, başlangıçtır. 

Düşünen, araştıran, sorgulayan, çözümler üreten dimağlardır. Geleceği şekillendirecek, sağlıklı nesiller yetiştirecek ve muhasır medeniyet seviyesine koşacak bireylerdir gençlerimiz. 

Evet umudumuz son harf değil 29 harfi bütünleştiren gençlerimizdir.