Bugün kendime düşünmek için zaman ayırdım.
Oturdum düşündüm, düşündüm düşündüm.....Ne çok insan girmiş hayatıma. Çoğu değişti sevince, bambaşka insanlara dönüştüler değer verince. Sevgime öyle güvendiler ki, bu güvenden benımde bir kalbim olduğunu ve kalbimin ihtiyaçlarını unuttular. Ne umudumla güzelleştirebildim bir şeyleri ne sevgimle ne iyi niyetimle.
Ama iyi niyeti ve sevgisi kullanılan her insan da zamanla aklını kullanmayı öğreniyormuş. Bende öğrendim.
Kalbimi kırmadan ağırlayan kahkahayla uğurlanır artık. Siz neyseniz ben oyum, siz ne kadar insansanız ben o kadar insanım artık.
Fazlasını ve dahasını unutun...
