Trabzon Büyükşehir Belediye Meclisi Bağımsız Üyesi Davut Çakıroğlu, Çay-Kur'un açıkladığı fiyatlara dikkat çekerek önemli açıklamalarda bulundu. ''Çayın tadı kaçtı'' diyen Trabzon Büyükşehir Belediye Meclisi Bağımsız Üyesi Davut Çakıroğlu açıklamalarında şu ifadelere yer verdi; En sondan başlayalım. Üretici sahipsiz, sömürülüyor ve maalesef bunu daha önce dile getirmemize rağmen toplumsal bir tepki, farkındalık oluşmadı. Çay-Kur çay alımına dönüm başına kota koydu. İktidarın fiyat açıklarken yansıttığı gösterinin örtemediği ve ufak da olsa basına yansıyan bir tek kota konusu oldu. Oysa elindeki kuru çayı özel seçilmiş sektöre çok ucuza veren ve vermeyi alışkanlık edinen Çay-Kur, Varlık Fonuna devredildikten sonra devasa açıklar veren, Milletin getirdiği çaydaki bezi bile iki kat kilodan düşen, çay alım yerlerindeki betonu, duvarı alım terazisini üreticiye aldıran Çay-Kur başlı başına ülkenin tartışma konusu olmalıdır. Küçük teraziler, peçete derken milletin ürününü değerli kılması gereken Çay-Kur, adeta milletin ürününü korumak için mücadele ettiği bir kurum haline geldi. Hem yaş çay alımına kota koyarak üreticiyi yandaş ya da seçilmiş özel sektörün ayrıcalıklı şirketlerini özelin pazar tekeli yapıp sonrada iş tuttukları sektörün insafına terk eden hem de kuru çayı özel seçilmiş sektöre piyasanın altında fiyat ve vade ile vererek piyasanın düşük kalmasına sebep olan bir kurum olabilir mi..? Ülkemizin göz bebeği olan bu kurumumuz siyasetin keyfiyeti ve yok ettiği şeffaflık sonucu oluşan büyük zararı çaktırmadan millete fatura ediyor. 2970 çay alım evi ve noktası için fiyatı 2500-3600 TL olan çay alımının olmazsa olmazı terazileri almaktan imtina eden kurumun yaptığı harcamalar millet ile paylaşılsa keşke. Peki ne olmalı? Bugün tekel olduğu bir sektörde kuru çay fiyatını düşük tutarak hem kendi zarar eden hem de üreticiyi zarar ettiren Çay-Kur, fiyat oyunundan ve özel sektörü beslemekten vazgeçmeli. Serbest piyasa etiğine uygun ve piyasa ekonomisine riayet eden bir politika izleyerek ürünün gerçek değerini yakalamasını sağlamalı. Üreticiye, ürünün değerini artırmak İçin bilgi verirken çayı zamanında satın alarak kalitesini artıracak saha çalışmaları yapmalı. Çay alım yerleri yeniden düzenlenmeli. Kambur maliyet millete yüklenmemeli. Malına pazar bulamayan yüksek maaşlı yöneticiler huzur hakkı adı altında milyonlar götüren, huzuru hiç kaçmayan yönetim kurulu üyeleri... Elektriği kaçak, suyu kaçak yerlerde, görevi olan ancak bilgisi olmayan, milletin çayından ne kadar kırparım diye hesap eden, bunun için görev alan kişilerin temsiliyle ve gayretiyle bu sistem yürür ancak bu işler yürümez. Yani velhasıl kelam en değerli kurumumuz, artık millet için var diyemiyoruz... Kantarın topuzu, çayın tadı kaçtı.