Sanatevi Başkanı Adnan Taç, “Şehrimize turistleri her yıl getirmek istiyorsak ajandalarında burada gerçekleştireceğimiz kültürel ve sanatsal etkinliklerimiz olmalı” dedi Trabzon Sanatevi Başkanı Adnan Taç kurumlarının faaliyetleri, bulundukları eski valilik konağının restorasyon çalışmaları, gelecekte gerçekleştirmeyi düşündükleri projeleri, Trabzon’daki yerel yetkililerin turizme hizmet için yapmaları gerekli görevler hakkında açıklamalarda bulundu. Biz sorduk Adnan Taç cevapladı. İşte o açıklamalar: Kısaca Adnan Taç’ı tanıyabilir miyiz? 1980 yılında sanat hayatına karikatürle başladım. Sonra yerel gazetelere karikatür çizdim. Mizah ile kültür sanat sayfaları hazırladım. Köşe yazarlığı yaptım. Gazetelerde idari görevler üstlendim. Trabzon’da ulusal çaplı 15 civarı karikatür yarışması düzenledim. Sanatın kurumsallaşması için çalışmalar yaptım. Bazı karikatür kuruluşlarında Trabzon temsilciliği görevi üstlendim. Çalışmalarımda tüm sanat dallarında karikatür ve mizahın olabileceğini işlemeye çalıştım. Mizah Sanatı Derneği’ni kurup tiyatro, kısa film çekimleri yaptık. Derneğimiz Sinema Yapımcısı Belgesi’ne sahiptir. 2007’de bir grup arkadaşımızla Trabzon Sanatevini kurup sanatsal kimliğe büründürmeyi. Şehrin sanat yüzüdür. Halen sanatsal çalışmalarımızı sürdürmekteyim. Trabzon Sanatevi şimdiye kadar faaliyetlerinde amacına ulaştı mı? Trabzon, geçmişi kültürel ve sanatsal geçmişe yön vermiş ulusal ve uluslararası boyutta şahsiyetler yetiştirmiştir. Çalışmalarımızda Onları rol model aldık. Biz bu hamurdan geliyoruz. Şehrimizdeki kültür sanat dernekleri yapılanıp güzel projeler gerçekleştiriyorlar. Müzik, tiyatro, edebiyat, resim çalışmaları övgüye layık. Derneklerin projelerini gerçekleştirmede bireysel çabalar önemli. Sanatevi de kültür sanat derneklerinin güç birliğinin sonucudur. Avantajımız kentimizdeki on civarı kültür sanat derneğine üye 1200 kişinin bir arada faaliyet yürütmesidir. Dernekler iki üç kişiyle gerçekleştirme zorluğu yaşadıkları faaliyetleri Sanatevinde güç birliğiyle kolayca yerine getiriyorlar. Buradaki uzmanların bilgi birikimleri var faydalı işler gerçekleştiriyorlar. Farklı sanat disiplinlerini bir arada sunuyorlar. Türkiye’de başka bir örneği yok. Özerk yapılıdır. Yönetim ve yürütme kurullarıyla faaliyetlerini sürdürür. Sanatevi’nin sosyal koşulları yeterli mi? Trabzon Sanatevi 2. Dereceden koruma altında olan tarihi yapıdır. 2006 yılında buraya taşınıp düzenlemeler yaptık. Bina tarihi yapıdır. Kullanırken aldığımız verimi faydaya çeviriyoruz. Odaları atölye olarak kullanıyoruz. Değişik kurslar düzenliyoruz. AB destekli kaynak sağlıyoruz. Halksız sanat olamayacağına göre halkın içinde bulunduğu bir mekân olması gerek. Bahçemizi kıymetli buluyoruz çünkü insanlar oturup sohbet ediyor. Dostluklarını arttırıyoruz. Araç garajını 120 kişilik salona dönüştürdük. İlimizdeki salon kıtlığına büyük faydası oluyor. Orada tiyatro da oynayabilseydik çok güzel olacaktı. İmkânlarımız iyi olsa da döngümüzü sağlasak diyoruz. Maddi imkân bulamadığımızdan sanatsal faaliyetlerimizi istediğimiz çapta gerçekleştiremiyoruz. Sanatevinin restorasyon çalışmaları hakkında bilgi verir misiniz? Bu bina çok eski. Eski valilerimizden İsmet Gürbüz Civelek devrinde kısmi restore edildi. Binada fiziki yorgunluk var. Dış cephenin aslına uygun hale getirilip restore edilmesi faydalı. Çünkü elektrik, ısınma tesisatı dahil pek çok sorunu mevcut. Camlarını bile açamıyoruz. Döşemeleri çürüdü. Bununla ilgili Valimiz Yücel Yavuz proje hazırlatıp restitisyon, röleve ve restorasyon çizimlerini gerçekleştirdi. Kültür kurulundan geçti. Bütçe arayışında. Bina restorasyonunu kültür sanat dernekleri gerçekleştirecek imkana sahip değil. Etraftaki dedikodularda Sanatevinin burdan çıkartılacağı şaibeler söyleniyor. Valimiz böyle bir açıklamada bulunmadı. Hakkımızdaki şaibelerin ortadan kalkması için basın toplantısı düzenledik. Kamuoyunu bilgilendirdik. Restorasyon çalışmaları tamamlandıktan sonra burası sanatçıların emrinde olacak. Restorasyon süresince faaliyetlerimizi salon garajda devam ettireceğiz. IX. Uluslararası Sanat günlerini izledik. Nasıl değerlendiriyorsunuz? Biz Sanatevinin kuruluşunda bileşenlerimizdeki derneklerle faaliyetlerimize başlamıştık. Kendimizi nasıl geliştiririz diyerekten ulusal çaplı çalışmalarımızı uluslar arası düzeyli projelere taşıdık. Yunanistan, Almanya, Gürcistan, Türk Cumhuriyetleri, Rusya, İran katılım gösterdi. Etkinliklerimiz uzun soluklu oluyor. Farklı kültürleri Trabzon’la buluşturmaya gayret ettik. Yerel yöneticiler ve işadamlarının bunu sahiplenmesini istiyoruz. Eğer bu çalışmalar sahiplenilmezse faaliyetlerimizi yürütemeyiz. Özverilerimizle ortaya koyduğumuz çalışmalarımızı devletin ve siyasilerin desteklemesini istiyoruz. Eksiklerimiz var. Çalışmalarımızı sinemayla beslemeliyiz. Karadeniz Havzası ile katılımcı sayısını arttırmalıyız. SALON YETERSİZLİĞİMİZ MEVCUT Devletler kültürel ve sanatsal özellikleriyle de birbirleriyle yarışıyorlar. Trabzon’un umudu turizmdir bunu da kültür ve sanatla desteklemeliyiz. Turistlerin ajandalarına Trabzon’daki tarihi yerlerin yanında kültürel ve sanatsal faaliyetleri de eklemeyi başarmalıyız. Bu yöntemle her yıl yöremize gelmelerini sağlamalıyız. Rio karnavalı, domates festivali, boğa güreşleri buna örnektir. Maalesef ki; Trabzon’da yılın şu günü şu festival var şeklinde ajandalara ekleyebileceğimiz tarih yok. Bu tarihleri oluşturmak zorundayız. Trabzon’a gelecek yabancılar için her seferinde Ayasofya, Sümela Atatürk Köşkü’nü gezdirmek yerine özel tarihlerin olacağı kültürel ve sanatsal etkinliklerin sunulacağı özel tarihli etkinlikler düzenlemeyi sağlamalıyız. Turistlerin Trabzon’a gelmelerinde sebepler yaratmalıyız. ESKİDEN BİZİ TÜRKİYE İZLİYORDU Trabzon Devlet Tiyatrosunun düzenlediği Uluslararası Tiyatro festivali, film festivali yapıldı bunlar önemlidir donatıları iyi ya kötü tartışılır. Trabzon Sanatevi her yıl Ekim Ayında 5 gün süren Sanat günleri yapıyor. Bu günlerde Suna Kan, İranlı Farid Farjad, Fazıl Say şehrimizde konser verse dışardan çok sayıda turist bunları izlemek için Trabzon’a gelir. Bu dediğim devlet politikası olmalı. Trabzon önceden sanatçı yetiştiriyor Türkiye izliyordu. Şimdi Trabzon yetiştirdiği sanatçısını kendi dinliyor. Bunu neredeki etkinliğe katılırsanız katılın aynı yüzleri gördüğünüzden anlıyorsunuz. AYDIN KESİM METROPOLE GİDİYOR Bunu her yerde söylüyoruz. Aydın kesim metropollere gidiyor. Bundan yaklaşık 70 – 80 sene önce sokaklarımızda rol model aldığımız insanlar vardı. Bunlara şahidiz. Şimdi böyleleri sokaklarımızda yok. Kendilerini yeter düzeyde görenler buradan gidiyor. Şehrimiz üst tabakadan göç ediyor alt tabakadan göç alıyor. Trabzon varoşlaştı. Sokaklarda Trabzon yerlilerinin sayıları giderek azalıyor bu gerçek. Bunun ciddi anlamda sanata olumsuz yansıması oluyor. Burası bir sanatçının yaşam alanı olmaktan çıktı. STK’ların sanatçıların burada yaşam alanlarını açmak için gayretleri nedir. Cevabımız bir sanatçı olarak hayırdır. TRABZON’UN 3 SORUNU: BİLGİSİZLİK, YERSİZLİK, PARASIZLIK Trabzon’un üç sorunu var. 1. Bilgisizlik, 2. Yersizlik. 3. Parasızlık. Bu üç sorunu maalesef ki kentimiz çözemiyor. 35 yıldır sanatın içindeki biri olarak her geçen gün daha kötüye gittiğimizi gözlemliyorum. Bu üç madde sanatçının bir şehirde yaşaması için gerekli unsurlardır. Bulamadığında bulacağını umduğu yere gider. Bu kuşların göç etmesine benzer. Bu anlamda Trabzon kültür sanat insanını korumuyor. Trabzon’da sanatsal proje gerçekleştirmek istediğinizde kurum mevzuatlarıyla tezat duruma düşüyorsunuz. İsteğinizi yerine getiremeyeceğini söylüyor. Bu olumsuzlukları ortadan kaldırmak için kanuni düzenlemeler yapılması gerekli. Bu olmayınca sorun yaşıyorsunuz. İSKENDERPAŞA’NIN ÖNÜNDE MENDİL Mİ AÇALIM? Sanatçıların önleri açılmalı. Salon problemi var. Tiyatro yapmak istediğinizde Devlet Tiyatrosu, Belediye Salonu, Üniversite salonlarında sıkıntıyla karşılaşıyorsunuz. Sanatsal porojeler gerçekleştirirken maddi boyut aşıp yer bulma sorununu çözebiliyorsunuz. Salon kiraları uçuk rakamlarsa ne yapabilirsiniz. Bu sorunları aşmak için her Cuma günü İskenderpaşa Camii’nin önüne mendil mi açmanız gerekiyor? Trabzon’da çalacağınız kapıların sayısı belli. Herkes o kapıları çalıyor. Peki o kapılar kaç kişiye yeter belli. STK’lar kendi sanatçılarına sahip çıkmalı. Bu üç sorunu aşamadığımızda Trabzon’da hiçbir şey yapamazsınız. Sanatsal etkinliklere ilgi yok. Sırf adettendir diye insanlar sanatsal ve kültürel ortamlarda bulunuyorlar. SANAT YOKSA TRABZON DA YOKTUR İnsan kendi sanatını sergilerken ayrıntılarla uğraşmamalı. Turizmin altını besleyen kültür ve sanattır. Bu olmazsa Trabzon yok demektir. Bir aralar kruvaziyer liman hikâyesi vardı. ABD’ye kadar gitmiştik. Limana bin beş yüz kişilik gemiler gelmişti. Sabah demirleyip akşamüstü ayrılmıştı. Gemidekiler gün boyu Trabzon’un belli başlı yerlerini dolaşmıştı. Bu insanlardan beş yüzünü şehirde tuttuğumuzu varsayalım Onları nasıl meşgul ederiz. Şehrin belli başlı yerlerini gezdiririz. Ertesi yıl gene geldiklerini düşünelim ne gösterebiliriz onlara. Gene aynı yerleri değil mi. O insanlara gene görecekleri farklı objeler sunmalıyız. Bunu anlatmaya çalışıyorum ve diyorum ki bu kente insanların gelmeleri için ajandalarına kaydedebilecekleri önemli tarihler olmalı. Onların da kültür ve sanat etkinlikleriyle olur diyorum. Haber ve Röportaj: Sönmez Çak