Git gide azalıyorsun içimde. Eskiden daha çok özlerdim seni, gözlerim dolardı hatırladıkça.
Unutuyor muyum alışıyor muyum bilmiyorum. Kırgın da değilim artık. Kızgınlığım ise kendime. Kurmasaydım o hayalleri, silip atsaydım bende olan resimlerini.
Sen her 'Gidiyorum' dediğinde bu kadar küçük düşürmeseydim kendimi. Ama bu sefer farklı. Git gide azalıyorsun içimde. Sahiden unutyor muyum uyutuor muyum yüreğimi hiç bilmiyorum. Geçti gitti artık. Bir zaaftın o zaafı öldürdüm. Ama sen sana bıraktığım ahla yaşayacaksın. Her gece yatağa girdiğinde sancılarla uyuyakalacaksın.
Yanına her yaklaşmaya çalışan olduğunda sana yaklaşmak için çırpınışlarımı hatırlayacaksın. İçten içe kahrolacaksın.
Keşke senin ilk görüdğüm zamanda kalsaydın. Daha ileriye gitmeseydik. Senden bu kadar nefret etmeseydim.
Bütün şehir seni bana kötülüyordu, gerçi değer mi bildin. Tek bir şey öğrendim o da senin için hiçbir şey değmezmiş. Çünkü sen sevgiden beslenmiyorsun. Bende seni bu kadar yıpratıp yorsam bana da aşık olur muydun sahi;?
Sana gerçek sevgiden başka bir şey vermedim, eksiklerini tamamlamak için kendimi parçaladım ama anladım ki her zaman olduğu gibi başkalarının önüne dünyalar serilirken benden her şey esirgenmiş...
Yazık olmuş bana, ama en çokta bir daha böyle masumca sevilmeyecek olan sana....