Temel hak ve özgürler, insan olabilmenin koşullarıdır.
Sizde nasıl olur bilmiyorum! Birçok insan mezarlığı, insan kaybının hatırlatıcısı olarak görür. Ben ise anı yaşamayı hatırlattığını düşünürüm.
Ne dersek diyelim hepimiz bir şekilde öleceğiz!
Anı yaşamanın önemli olduğunu bir anlayabilsek belki de sorunları çözmüş olacağız.
Şimdi "Bıraksalar da yaşasak!" dediğinizi duyuyor gibiyim.
Çok doğru!
Bir arada güzel yaşamı nasıl yaşanmaz hale getiriyorlar, hayret ediyorum!
Taraftarını kendinde tutmak uğruna ayrıştıranlar şunu çok iyi bilmeliler: İnsanları bölme ve tecrit etmenin her zaman bir bedeli olacaktır.
Demokrasi, nefret içinde asla gelişmez; geliştiğine dair tek bir örnek yoktur ve olmayacaktır!
Öfke dolu ve ayrıştırılmış bir toplumda adalet köklenemez; daha doğrusu asla yaşayamaz.
Yaşayacağını iddia edenler, adaletsizliği adalet olarak kullanan menfaatçilerdir!
Bu gibi toplumlarda adalet yerini adaletsizliğe bırakır ve adaletsizlikten faydalananlar da ne yazık ki bunu adalet diye anlatırlar!
Toplumda adalet duygusunun kaybolması haklının haksızlık karşısında bir şey yapamaz duruma gelmesi ve bu anlayışın topluma yerleşmesi, insanları kendilerine ait temel hak ve özgürlükleri umursamaz bir hale getirmiştir.
Çünkü umursamasının anlamı kalmadığını düşünmeye onu itecek çok olaylara şahit olmuştur.
Nasıl düşünmesin temel hakların hiçe sayılmasını!
Temel hak ve özgürlüklerini isteyenler, toplumda sorunlu kişiler olarak ısrarla gösterilmek isteniyor.
Bu da insanların temel hak ve özgürlüklerini kullanmaktan vazgeçmesine neden oluyor.
Bu nedenle de insanlar sadece kendi hayat standartlarıyla ilgilenmeye başlıyorlar.
Toplumun bu yolda ilerlemesinin sonucunun doğurduğu kuralsızlıklardan birkaç örnek verecek olursam şunları sayabilirim:
Kuyruğa girmeyi bilmiyoruz!
Günaydın diyemiyoruz!
Hoşgörünün ne olduğunu bilmiyoruz!
Çıkarcılığı en üst noktada tutuyoruz!
Vicdan ve onuru kaybediyoruz!
Yardım etmeyi, dayanışmayı unutuyoruz!
Saygı ve sevgiyi yok sayıyoruz!
Kısacası toplumsal yaşamı ve ahlak kurallarını hiç umursamıyoruz!
Bunu yenmenin en önemli adımları ilgisizlikten, umursamazlıktan, korkudan uzaklaşmamızdır!
Yoksa toplumsal yaşamın içinde yalnızlığa mahkum kalacağız ve gerçek er geç suratımıza bir tokat gibi çarpacaktır!
Anayasa ve yasaların güvencesi altında olan temel hak ve özgürlüklerinizi sonuna kadar kullanmaktan çekinmeyin!
Kullanırken sizleri kötü gösterme gayreti içinde olanlardan korkmayın!
İnadına temel haklarınızı sonuna kadar kullanın; yoksa onlar, sizi istedikleri biçimde kullanırlar!
