Ülkemizde felaketi yaşadığımız dönemde sevdiklerimize, dostlarımıza daha sıkı sarılıp onların değerini daha iyi anlamamız gerekirken bazı arkadaşlarımız bakın arkadaş diyorum ki yeri gelir o kişiler ailemizden birisi olurlar bunun kıymetini anlamadılar.
Demek istiyorum ki hayatımızdaki arkadaşlarımızın, dostlarımızın kıymetini bilmedikten sonra gerek var mı arkadaşlığa dostluğa?
Yanımızda olan insanlar gerçekten yanımızda mı?
Her önümüze döndüğümüzde bekliyoruz sıradaki hamlelerini hangisi gelip sırtımızın en güzel yerine hançeri yerleştirecek diye.
İnsanlar sürekli sizlerin güvenini kırar ama bu güvenimizi kıran kişiyi her defasında affetmek ise kendimize olan öz saygımızı kaybetmemize yol açar.
Ne kadar seversek sevelim bazen sadece geride bırakıp önümüze bakmak gerekir.
