Trabzonspor, tarihinin en sıkıntılı sürecinden geçerken son haftaların en sıkıntısız maçını oynadı. Haftalardır rahat oynayan Antalyaspor’la dostluk maçı oynadı diyebiliriz. 2 takım da futbol adına ortaya pek bir şey koyamadılar. Amaçsız Antalyaspor’la kazanması gereken Trabzonspor’un maçında herkesin istediği oldu. Trabzonspor rahat bir nefes aldı.
Müsabakayla ilgili teknik bir analiz yapmanın zor olduğunu düşünüyorum. Ancak her şeye rağmen görevimizi yerine getiriyoruz.
Ben inanıyorum; maçı beklerken ve yazarken, oyuncular kadar da yorulmuşumdur. Olcan, Serkan, Colman ve Adrian’dan eksik Trabzonspor’da oyuncu eksikliğinden çok arzu, istek, coşku eksikliği hissedildi.
Dilimiz varmasa bile küme hattında bilinen bir Trabzonspor’un çok daha arzulu oynaması gerekirdi. Maalesef bunu da göremedik.
Al gülüm ver gülüm şeklinde oynanan maçta, iyi diyebileceğimiz tek olayın seyircinin bir parça daha istekli ve coşkulu oluşu idi.
Ayrıca daha önce söylediğimiz gibi Henrique’nin ısrar edildikçe daha iyi olabileceğini düşünüyorum. Artık Trabzonspor Akhisar maçını düşünüp, ona göre hazırlanmalı, süratle 3 puanları alarak sadece kötü gidişe değil; kötü konuşanlara, kötü bakanlara, kötülük düşünenlere olumlu bir cevap verir.
Trabzonspor, bu kötü sürecin sona ermesiyle kongre yapmalı ve baştan aşağıya yeniden yapılanmalıdır.
*
Bugünkü sahadaki Antalyaspor’un görüntüsü, ‘büyük Trabzonspor’a’ karşı oynaması gereken oyunun görüntüsü değildi, mücadelesi ise hiç değildi.
Antalyaspor’un o görüntüsü belki bize 3 puan kazandırdı ama ben inanıyorum ki bizden de çok şey aldı götürdü.
Anlayana…
