Güneş, Yavuz Selim’de son günlerini demlenirken muhteşem bir maç havası hissi verdi bana. Tüm eksikliklere rağmen, tüm olumsuzluğa rağmen Yavuz Selim dün bir kişinin kalçasının, birinin elinin kırılmasına seyirci olmuşken dahi masumiyet vardı tellerinde.
Her iki takımı üçer kez izleme fırsatı bulmuştum. Maça yarım saat vardı ilk Yeni Pelitlisporlu oyuncuları gördüm açma germe yapıyorlardı. Huzursuzluk seziyorum takımda. Belki hüsnü kuruntu yapıyorum ama her an bir sıkıntı patlayabilecek izlenimindeyim. İdmandayken neredeyse hiçbir oyuncu konuşmuyor, Şenol hoca sıkıntılı gibiydi.
Yalıspor ise çok farklı. İdmanda dahi yeneceklerini hissettirdi.
Karşılaşmanın ilk 20 dakikasında iki takım birbirini tarttı. Bu kadar kontrollü oyun Yalıspor’un işine gelecekti. Çünkü Yalı gol yemiyordu. Bunun inancı tüm futbolcuların vücudundaydı. Daha kendinden emindiler.
Dakikalar 23. gösterirken defans arkasına sarkan Mesut’u o şekilde düşürmek penaltıya sebebiyet vermeden öte mağlubiyetin altına imza atmak gibiydi. Çünkü Pelitli’de biliyordu Yalı rakibinin gol yollarını iyi kapatıyor..
Topun başına geçen Ali Kemal için penaltıyı atmak zor olmadı. Ali Kemal’e değinmek isterim. Daha 3 aylık muhabirim. Ama tipik Trabzon ruhu bende de var. Her şeye yorum yapmak. Yıllardır ismini herkes bilir. Tekniği amatör bazda tartışılmaz. Atmış olduğu goller ve paslar.. Hele de bu maçta..
Eksiklikliklerini kendisi biliyordur. O uğurda çalışmalar yaptığına kuşkum yok. Mesut ile uyumu beni mest etti. 1. Amatör A ve B Grubu’ndaki tek ikili desem abartı olmayacağından eminim. Yalıspor bu maçta da gol yemedi. Önümüzdeki hafta da Araklıspor ile oynayacak. Araklıspor kulüp birleştirme kararı aldığı için de maçlara çıkmıyor. Yani 6. maçında da gol yememiş olacak. Her şey Yalıspor için iyi gidiyor. Pelitli’yi bekleyip göreceğiz.