Bugün artık klasikleşen bir yazımı sizlerle paylaşacağım. Gün geçtikçe tanıyanlar azalacaktır ancak benim babam olsa da Trabzonlulara iki dönem hizmet etmiş bir belediye başkanının yaşamının gelecek nesillere aktarılması gerektiğine inanıyorum.
1970-1980’lerin siyasi figürleri bir göreve aday olurken göreve layık olup olmadıklarını değerlendirir ve çok fazla kişi aday olma cesaretini gösteremezdi. 1990’lı yıllardan itibaren yozlaşmaya başlayan siyasi ortam geçmişin ideolojik tutarlılığı, din, mezhep, hemşeri, cemaat gibi güçleri arkasına alan çıkarcı birlikteliğine evirildi.
İdeolojik yol arkadaşlığının yerini çıkar birlikteliğinin alması da günümüzdeki, çaresizliği, kalitesizliği ve dağınıklığı yaratarak etik değerlerin de yok olmasını sağlamış ve çöküş kaçınılmaz olmuştur.
Bazı günler vardır ki, sizin unutmayı istediğiniz günlerdir. Bunlardan biri bizim aile için 18 Temmuz 2001’dir…Tarihler aslında çoğunlukla sıradandır, ancak bazı günler gönlümüze nakşedilmiştir, hiç unutulmaz, iyi veya kötü…
Milletine sadakatle hizmet etmiş kişiler yaptıkları işler dolayısıyla hatırlatılır ve anılırsa gelecek kuşaklara da örnek teşkil ederler. Aslında anmadan ziyade ‘’anlama’’ daha önemlidir. Bugün yapılan bazı uygulamaların, yıllar önce başarılmış olduğunu görmek, bu günlere ayna tutması açısından da değerlidir.


Yurttaşa küfür eden, aşağılayan, maiyetine kaba ve sevgisiz davrananlar yanında, insani duyguların yönetimde nasıl kullanılacağını bizzat yönetilenlerin ağzından dinlemenin karşılaştırma açısından çok yararlı olacağına inanıyorum.
Eski ismiyle Meksila yeni ismiyle Çatak köyünde 1922 yılında doğmuş Sefer Özgür.
Bu çok güzel köyden çıkarak, askeri ortaokul, askeri lise ve harp okulu tahsilinden sonra 1943 yılında Topçu Teğmen (1943-12) olmuştu. Sonrasında harp akademisinden mezun olmuş ve kurmay subay olarak çeşitli birliklerde görev yapmıştı. Kore savaşına katılmış, madalya almıştı. Trabzon’da 1963-1965 yıllarında Alay Komutanıydı. 1970 yılında İran’da iken emekli edilmiş (kıdemlerinden ötürü devrelerinden 4 yıl önce) ve çok sevdiği memleketine yerleşmişti.
Trabzon Alay Komutanıyken halka hitaben konuşma yaptığı kürsüden, bu kez Belediye Başkanı olarak aynı yerde on yıl sonra hitap etme şansı ve onurunu yaşayacaktı.
09.12.1973 yılında 51 yaşında Trabzon Belediye Başkanı olmuş, 11.12.1977’de tekrar seçilmiş, askeri darbe sonucunda 12.09.1980’de görevinden alınmıştı.
Ancak darbe onu durduramamış ve hizmet için başka alanlara da yönelmişti. Trabzon Çocuk Esirgeme Kurumu Başkanlığından sonra Trabzon Lisesi ve Ticaret Lisesinde Mili Güvenlik Bilgisi Öğretmenliği yaptı. Karadeniz Gazetesinde bilgi, görgü, tecrübe ve görüşlerini yazdı, yazıları sonra ‘’Politika ve bazı önemli temel esaslar’’ ismiyle kitap olarak basıldı. Ayrıca şair, yazar Kadir Yeter tarafından ‘’Gazi Sefer Özgür’’ başlıklı kitap 2019 yılında basıldı ve ücretsiz dağıtıldı.
Kitabında ‘’Hayatın bilinmeyenleri’’ başlığı altında, Babası Ali Çavuş Özgür’ün 50 yaşında Çatak köyü Muhtarı olduğunu ve 8 yıl (1927-1935) görev yaptığını, oğul Sefer Özgür’ün de 51 yaşında Trabzon Belediye Başkanı olduğunu ve 7 yıl görev yaptığı tespitini yapmış. Baba Cumhuriyet döneminde köyünün ikinci muhtarlığını yaptı, soyadı sırasıyla, Körömeroğlu, Gür, Özgür olarak sürmüştür.


Belediye Başkanlığı dönemindeki bazı hizmetleri; İçme suyu depoları ve su şebekesi kenar mahallelerden başlayarak yenileştirilmiş ve tesis edilmiştir. Elektrik şebeke projesi uygulanmıştır. Galyan su projesi yaptırılmıştır. Tanzim satış yerleri yapılmış ve faaliyete geçirilmiştir. Semt pazarları açılmıştır. Yeni Fuar sahası sahil dolgu alanında tesis edilmiştir. 1977 yılında Belediye Ekmek Fabrikası Değirmendere Sülüklü Askeri Şehitliği batısında yaptırılmış ve halkın hizmetine sunulmuştur. İstanbul’da da bu sene açıldı. Soğuksu da huzur evinin ihalesi yapıldı. Önemli kavşaklara ışıklı cihazlar konuldu. Toplu taşımacılık için otobüsler artırılmıştır. İnönü Mahallesinde ilk kez Pazar yeri kuruldu. Meydan Parkının ismi Atatürk Parkı oldu.
Trabzonspor taraftarı olan Özgür’e 01.05 2010 tarih ve 66 sıra numarası ile 30.05.1995 tarihi itibariyle ‘’Onur Üyelik Belgesi’’ verilmiştir.
Değişik meslek gruplarını ve kesimlerini içeren ve bizzat kendilerinden dinlediğim veya yazdıklarından aktaracaklarımın Şahsiyetin anlaşılabilmesi yönünden değerli olduğunu düşünüyorum.
Trabzon Belediyesi Ulaşım Eski Müdürü Muzaffer Çakır ‘’İşleri teftişe gittiğinde işçinin yaptığı hatayı görünce sert şekilde uyardı. Ama sonrasında üzülür ve o işçi ile birlikte yemek yer. Bu değerli davranışı Amirler tarafından unutulmadı ve onlar da öyle davrandılar.’’
Gazeteci Salih Çamoğlu ölümünden sonra gazetesinde ‘’Makamı siyasette referans ve sıçrama yeri olarak görmedi. CHP’nin yeniden açılmasında öncü rolü üstlenip meşale görevi yaptı. Daha çağdaş bir Türkiye için hep üretti.’’ diye yazmıştı.


İkinci anma yılında Milletvekili Şevket Arz ‘’Ondan hangi şartlarda olursa olsun, doğru olmayı öğrendik’’ diye söz eder. Ben de o öğretiyi hayatımın ilkesi edindim.
Gazeteci Yusuf Turgut "Sefer Özgür’ü önemsiyorum, emekli Asker ve Belediye Başkanı olduğu için değil. Günümüzde örnek olacak bir hayat hikâyesi olduğundan.’’
CHP İl Başkanı Cafer Hazaroğlu ‘’O kendisini topluma adamış bir hizmet adamı, iyi bir aile reisi, dürüst siyasetçi, onurlu ve istikrarlı parti üyesi ve parti askeri olarak görev yapmıştı. Üst düzey görevleri yapanlar ast görevleri kolaylıkla kabul etmez. Ama o bunu aşmış birisi olarak Belediye Başkanlığından sonra Merkez İlçe Başkanlığını yapma tevazuluğunu göstermiştir.’’
Bankacı Selçuk Turan bir anısında; Maçkalılar Derneği kurulduğu günlerde Başkanın süpürgeyi alıp odayı süpürdüğünü görünce duygulandığını ve elinden aldığını hayranlıkla anlatır.
Yakup Bayram ‘’Çalışırken Başkan geldi, oturdu bizlan beraber. İki hamsi yedi, bardağımdan bir yudum içti, omuzumuza vurdu ve dedi ki; arkadaşlar iş zamanında bu olmaz. Engin hoşgörüsü vardı, istese iş akdimizi fesih ederdi. Bir daha iş zamanı hiç içmedik.’’
-Yarın devam edeceğiz…