Merhaba bir önceki yazımızda "Boşanan Aile Çocuklarının Psikolojisi" konusunda konuşmuştuk. Bugünkü yazımızda ise "Çocuklarda İlgi ve Sevgi Dengesi"ni konuşacağız.

İLGİ DENGESİ NEDİR?

“İlgi Dengesi”; çocuğun alması gereken sevginin, alakanın, koruyuculuğun, sahipleniciliğin, sakınmanın ve diğer duyguların dozajı diğer adı ile seviyesidir.

AİLELERE HATIRLATMALAR

1) Her çocuk sevgi pıtırcığıdır ama fazla sevgi gösterisi çocuk için "Bana Hayır Diyemez!" demektir. (Aaaa, bana asla kıyamaz, bir dediğim iki olmaz hatta ben demeden bile sevdiğim şeyleri beni mutlu etmek için alırlar!)

2) Her çocuk sevgi ister ama her dediğini onaylamak size olan "Saygısını" azaltır. (Ne de olsa bana hayır diyemez, daha fazla ısrar edeyim, biraz daha canını sıkayım ki pes etsin. Hem üzülürse de üzülsün, sonra zaten benimle barışıyor!)

3) Her çocuk sevgi ile büyür ama sevgimi ona eşyalar, oyuncaklar, hediyeler, hak edilmeyen ödüller alarak göstereyim dediğiniz zaman aranızdaki sevgi "Çıkar İlişkisine" dönüşür. (Geçen gün gördüğüm maskeyi almıştı, şimdi de alır, hemen aldırayım, almazsa kıyafetlerimi ortaya dökeceğimi söylerim, bak nasıl da alıyor!)

4) Sevgi çocuklar için havadır, sudur ama fazla sulamak, fazla havalandırmak onları "Sınırsız, Ölçüsüz, Aşırı" yapar. (Anne ve babam bana asla hayır diyemiyor birazcık yüzüm düşse beni mutlu etmek için çevremde pervane oluyor, o zaman ödevlerimi yapmasam da olur bana kızamazlar!)

5) Her çocuk için sevgi tatlıdır, lokumdur ama fazlası "Kuralları Takmamasına Hatta Aileye Sözlü ve Fiziksel Şiddet Göstermesine!" sebep olur. (Ne demek kurallara uymalısın, uymuyorum uydur da göreyim! Şu yastığı da fırlatayım benim tepkilerimden çekinsin!)

6) Her çocuk için sevgi vazgeçilmez hayat iksiridir lakin fazlası "Şımarmasına, Aileyi Yok Saymasına, Kendi Kurallarını Oluşturmasına ve Ona Göre Yaşamasına Sebep" olur. (Geçen gün okuldan kaçtım ama bana sakin davrandılar, demek ki okul çok önemli değil; o zaman yine kaçayım, okul zaten eve yakın, başıma da bir şey gelmez!)

7) Sevgi çocuk için ilaçtır ama fazla ilaç onun kontrolsüz ve dikkatsiz olmasına neden olur. (Babam beni çok seviyor, markete gidelim, ona her istediğimi aldıracağım, ne de olsa almayacağım deyip yine de alıyor!)

8) Sevgi mutluluktur ama fazlası duyarsız, empati yoksunu birey olmasına sebep olur. (Dede arkadaşım bana vurdu, evet ben de ona vurmuştum ama o bana vuramaz!)

SONUÇ OLARAK

Yukarıda okuduğunuz üzere belli bir seviyede olmayan abartılı olan her şey insana zarar veriyor. Çocuğumuza olan görevlerimiz onu karşımıza alıp iletişim kurma, dinleme, düşüncelerine saygı duyma, hayat kurallarını işleme, empati ve en önemlisi saygı kazandırmadır.
Tüm bunları yaparken sevgi sadece araçtır. Amaç olan sevgi ile bir çocuk yetişemez, yani ondan randıman anlamazsınız. Zaman zaman “sizden korkması, sizden çekinmesi, acaba bunu yaparsam ne olur?” demesi gerekir. Nasıl ki bazı hastalıkların ilacı vardır ve her zaman kullanılamaz sevgi de aynı öyledir. Sürekli dile getirilen yoğun ilgi çocuğun sizden bıkmasına, hatta sizden kaçmasına, size uygunsuz davranmasına kadar gider. Çünkü davranışlarınızda denge yok! Çocuğa durmaksızın ilgi yükleme, sizi arkadaşı hatta kankası gibi görmesine de neden olur ki bu çok tehlikeli bir konudur. Onun gözünde siz çok basit bir ebeveynsiniz, her dediğini yapıyorsunuz, hatta bazı şeyleri de o istemeden bile yapıyorsunuz, o zaman burada çocuk sizi niye dinlesin? Çocuğunuza değeri olan şeyleri yansıtmak istiyorsanız; onun elini tutarak, ona sarılarak, güzel sözler söyleyerek, onu destekleyerek, onunla oyun oynayarak bunu ona hissettirebilirsiniz. Çocuklar onlara sürekli maddi bir şeyler alan kişilere karşı tam anlamı ile sevgi hissetmezler!..
Çocuklar sadece onların ruhundan anlayan kişileri gerçek anlamda severler!.. Bir sonraki yazımız "Çocuklar ve Hitaplar"da görüşmek üzere… Sağlıklı günler dileriz.