kırlangıçlar

göğün kamikazeleri

bir bakıyorsunuz burada bir bakıyorsunuz orada

yarım kalmış hesabı geri dönüp ödeme telaşındaki müşteri gibi

ya da hesap sormak için afra tafra yapmakta kişiye

iki yıl önce taşındığım sitede birkaç tane vardı diyebilirim

hiç kumru da yok

ibibik dediğimiz yerel adıyla tirvana (dirvana)

karga ve alakarga güvercin ve zinos dışında az da olsa yine serçeler meskun

*

günlerdir uykusuzluk çekmeye başladık gene

ülkemizin güneyindeki güzide çam ormanlarımız temmuz’un sonu ağustos’un ilk haftasına kadar yanarken;

insan dışında canlıyı yok sayan sıfatını s/m’in yüzünden çıldırma noktasına gelmemek mümkün mü?

ömrü hayatında bir çift yumurtası yansaydı kıçı tavana değerdi..

onlarca yüzlerce börtü böcek ağaç nasıl da çırpına çırpına yandılar!

*

ağustos ayının ilk haftasına kadar da buralarda (trabzon/ortahisar) her şey kendi olağan debdebesindeydi

ikinci hafta başında bir ara saat 05.00 civarı mutfağa yollandım bir bardak su içmek için

gün ağardı ağaracak

yeni bir doğuma uyanmaktayken doğa çoğunluk izlerim bu renk cümbüşünü

çünkü doğa her an yeni bir seremoniye başlar

sessizliğini kendi içindeki sesleri duyma yaşına erdim-eriyorum-ereceğim

öğreneceğim çok şey olsa da ömrüm oldukça

insanın onca tahakkümüne karşılık sabırla yarasını yalayarak az da olsa kendisini onarmaya çalıştığını yerinde görmek gönendirir içimi

*

bir gün öncesindeki sabah sadece birkaç kırlangıç varken;

bir gün sonrasında komşu sitenin balkon ve pencere pervazlarında olağandışı bir hareketlilik görünce bir an gözlerime inanamadım!

mutfak pencere tülünü yana çekerek yeniden ve daha dikkatli bakmaya başladım

olacak şey değil!

resmen bizim kırlangıçların onlarca-yüzlerce konuğu gelmişti

ancak cızırtıları sönüktü

bir yangından kaçmışçasına evsiz yurtsuz kalmışlardı sanki

devamlı şekilde birbirleriyle istişare ediyorlardı

sabah kahvaltı ederken de arada gözlerim üzerindeydi bu davetsiz konukların

işe yollanacağım zamana denk izledim onları

gün tükenip eve döndüğümde de aynı ritüel devam ededurdu

ertesi birkaç günü de aynı şekilde tamamladım dersem yeridir

daha düne kadar da bu böyle devam etti

*

bu sabah yine özellikle telefonun saatini beşe kurdum ki benim kamikazelerim ne yapmaktalar

ana! o da ne?

kırlangıçlarımın dörtte biri kaldı diğerleri bilinmez diyarlara uçup gitmişti sanki

demek ki aldıkları karar sonucu bir kısım (çocukları olabilir -kendi kurgumca) kırlangıcı geride bırakıp gitmişlerdi

insanım ve bu beni huzursuz ediyor!

..

ortahisar