ortahisar'dan ganita'ya
bir yılı daha gömmek üzereyiz ömrümüze
biraz daha fakirleştik
gerek insandan ve de gerekse zamandan ötürü
yaşadığım kentin nasıl da hunharca yağmalandığını
birebir yaşarken gördüğümü anlattım çoğu dostuma arkadaşıma
masalarına oturduğum büyüklerimin
şimdilerde masalsı anılarını dinledim
-ortahisar
son birkaç akşamdır dolunayın çıldırtan bi şöleni var gökyüzünde
doğa bizim istediğimiz anlamları yüklenmeden
kendi anlamını yüksünmeden koyuyor önümüze
birkaç kez elim ya cep telefonuna ya da
fotoğraf makinesine gitse de
bu anı ölümsüzleştirmek için vazcaydım
sonra birkaç saat olsa da tadını çıkarıp
kendi ömür dokümanımı film şeridi gibi
geçirdim yaşadıklarımı gözlerimin önünden
kimi sevdiklerimizi umarsızca gömdük toprağa
servilerin ya da gül dikenlerinin dibine
ardımıza bile bakmadan dönüp gittik mağaralarımıza
-kindinar
tespih taneleri gibi çekildikçe tükeniyor önümüzdeki yıllar
neler sığdırdık oysa günlere yaşadığımız sürece
kimimiz inançlarımızı deşifre ettik uluorta
kimimizse kendi içlerimizde yaşadık edeplice
arada içimi rakıyla beynimi kitapla yüreğimi sevdayla yıkadım
hiç kimseye sığınamadığımız zamanlarda türkülere sığındık
şanslı bir coğrafyanın bireyi olduğumdan gurur duydum her şeye rağmen ülkemle
siyasiler her ne kadar kirletirse kirletsin
hiçbir zaman umudum eksilmedi insanıma dair
edebiyat günleri düzenlendi yıl boyunca trabzon’da
her birine katılamasam da ayağımıza gelen kısmeti tepmedim
elimden geldiğince zaman ayırdım sevdiklerime
yakın tanıdığım güzide kişiliklerin sofrasına oturdum
öyküler dinledik insana dair
biraz daha kimliksizleştik
kimine küstük kimine sustuk
-atapark
çocukluğumun geçtiği ilk mahalle olması dışında
eskiden parkın ortasında havuz ve demirden kubbe vardı
bir de hâlen mevcut kütüphane
nice kitapları ilkin orada okudum
orada öğrendim dünyanın kaç bucak olduğunu
şimdilerde yerinde yeller esiyor olsa da demir kubbenin nesi kaldı ki kentin
arnavut taşları sırra kadem bastı
yaydığı rayiha ile tekel binası artık
ya siyah beyaz fotoğraf karelerinde ya da bizlerin dimağında yaşamakta
-arafilboyu
bu güzide semtlerin (çömlekçi ya da arafilboyu’nun) yerinde yeller esiyor olsa da
elden ne gelir buraların üzerine tüy dikenlere galiz küfürleri savurmaktan başka!?
kitaplar okudum biraz daha cahilliğimden utandım
öteye beriye bi şeyler yazdım çiziktirdim
fotoğraf makinesiyle zamanı dondurma adına bi şeyler çekmeye çalıştım
beğenilmek adına olmasa da kendimce attım sayfalara
yerleşkem dediğim mersin köyünde denizle dertleştim
dalgalarla seviştim desem abartı olmaz
hele ayın dönüş zamanlarında dalgaların çekilerek
gelip binanın gövdesine gümbürdeyerek vurması yok mu?
dayanılır şey değil resmen günaha sokuyor insanı
şimdilerde o kıyılardan ayrı düşmüş olsam da içimde yaşattığım yaşadığım yer olarak kaldı
kedileri ve köpekleri besledim yolda serçe yerken durdum gitmedim
yaşadığım kadar yaşadım bi o kadar daha yaşayacağımı sanmasam da
gönlümden geçtiği gibi yüreğimin destursuzluğuyla yaşadım
-pazarkapu
eskiden tapu kayıtlarında buranın adı sotka kapı olsa da
nedense pazarkapu (kalekapı) olarak adlandırılmış tapu kütüğünde
ve de zamanla pazarkapı olarak yerleşti kentin yediden yetmişe herkesin dimağında
şimdilerde birçok sokağı kentsel dönüşüm cinayetleri adı altında denize kurban edildi
kanuni süleymen’ın burada doğup altı yaşına kadar da burada yaşadığı söylenir
tarihçiler de aksini iddia ederek ortahisar’da doğup oralarda yaşadığını söyler
belgesi var mıdır bilmiyorum
araştırmadım da
sonra ne fark eder ki?!
ganita
