bir ağaç
sabahın ilk ışıkları
sararan yapraklarına değdikçe
ikinci bir güneşim oldu sanki
şavkım şavkım şavkıyor dört bir yanında parkların ağaçların yaprakları
ve her yaprağında güneşten yongalar
ağacın mı yoksa toprağın gözyaşları
*
ekim ayının son günleri
güneşin gölgede en çok sevildiği zamanlar
kasım ayı onlarca imgeyi barındıran bir canhıraş mevsimi sanki
ne yöne gideceğini şaşıran çocuk misali
bir yönünde annesi diğer yönde babası
bir başka yönde yavuklusu
işi gücü sevdikleri
*
artık mevsim önündeki tuvale son dokunuşları yapmakta
çırılçıplak kalacak yaprağını döken tüm ağaçlar ve
belki de birazdan kar taneleri öbek öbek dökülecek ömrümüze
ve ömrümüzün çeperine
ilk önce de gözlerimize
*
sonradan pişman olacağınız sözcüklerin içinde debeleniyor olsak da
kime ne!
*
her şeye rağmen
yaşadım
yaşadın
yaşadık
yaşıyoruz çok şükür!
..
bütün yeryüzü
